Na een aantal dagen varen zijn we aangekomen in Cuba en omdat ze in Cuba heel streng controleren op drugs enzo, moest voor aankomst het hele schip van boven tot onder schoongemaakt worden. Tijdens de wacht controleerde ik de banken van de salon. Aan bakboord stonden ze helemaal onder water. Deze hadden we laatst tijdens de wacht ook al schoongemaakt vanwege de schimmel met de hagelslag. Dat betekende dat alles eruit moest, net als vier dagen geleden. Alle 300 pakjes peulvruchten en rijst, de 50 pakken Wasa crackers, de eindeloze hoeveelheid pakken pasta (waar er ook nog eens een aantal van beschimmeld waren) en grote hoeveelheid potten jam moesten er weer uit. De hele salon stond vol. We hadden er in elk geval een hoop plezier in. Nadat alles eruit was, konden we met theedoeken al het water opruimen, daarna even stofzuigen en de schimmel uit de hoekjes krabben. Ondertussen waren Sam en Jans druk bezig met ontdekken waar al dat water vandaan kwam. Nu bleek er een leiding lekgeraakt te zijn. Ik had de volgende dag keukendienst en dus dat zou een lange dag worden. Na anderhalf uur met mijn hoofd in de banken gezeten te hebben, ben ik gaan slapen.
De dag van aankomst (de volgende dag) gingen we vanaf 11 uur aan de grote Cuba schoonmaak. In de ochtend wilde ik hartige rijst maken, dat mislukte helaas. Het werd een prutje dat lijkt op wat we op de San Blas hadden gegeten. Daarna was het tijd voor de lunch en het elf-uurtje (fruit en rozijnenbrood). De lunch werd pasta met gehakt- of tonijnsaus. Ondertussen waren er twee mensen al bezig met het schoonmaken van de kastjes en die kwamen toen een gesmolten WAGO klem (een soort elektriciteitsverdeelblokje) tegen. Jans kwam naar de kombuis om te kijken en het te repareren. Dat betekende dat de stroom uit moest en dus stonden we in het donker in de pan te roeren. Na een tijdje was Jans klaar en konden de lampen weer aan. Het was tijd voor lunch!
Na de lunch, die wel erg goed gelukt was, gingen we verder met schoonmaken. Er was enige chaos en drukte, maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Het keukenteam ging ondertussen verder met het avondeten. Dat waren vooral restjes en brood. De rijst van de ochtend heb ik opgebakken met ketjap en ei. Dat smaakte ook een stuk beter daardoor. Na het avondeten heb ik de schoonmaak overgedragen aan een paar anderen zodat ik mijn SaS-story af kon maken. Na een hele dag schoonmaken, was het tijd voor een filmavond.
De volgende ochtend gingen we met z’n allen naar de kant voor het inklaren. Dat betekende allemaal stuk voor stuk langs het douanekantoortje en na drie uur waren we eindelijk klaar. Na het inklaren gingen we weer allemaal terug naar het schip en even later kwam de douane aan boord met twee drugshonden. Terwijl ze net aan boord kwamen, ontdekte we een verstopte wc. We hebben zo snel mogelijk die wc schoongemaakt dat het niet zichtbaar was. Ze waren namelijk al in de punt bezig met hun rondje. Ze hebben het niet gemerkt. Het leek allemaal goed te gaan totdat ze bij een laatste prullenbak op het achterdek kwamen. Daar blafte de hond en dus was er iets niet goed. Er was namelijk een klein vermoeden van drug. Het was niet zeker en alleen in de prullenbak. Het zou kunnen zijn dat er iets tussen het stof uit de salon zat uit het zomerseizoen. Gelukkig zijn we wel toegelaten in Cuba.
Na de lunch konden we gewoon weer aan school.
Voor het eerst sinds A Coruña hebben we weer hardgelopen door Cuba. Het was een mooi rondje, maar na twee dagen had ik nog steeds spierpijn.
Om de groep te verbeteren hebben we ‘over de lijn’ gespeeld. Er worden allemaal vragen gesteld en als het van toepassing was, dan ging je naar de andere kant van het middendek. In het begin was het allemaal vrij ontspannen. Maar later liepen de emoties hoog op. Ik denk dat we nu allemaal meer over elkaar kennen en het zeker goed is geweest, ondanks dat het voor sommigen best wel wat tranen gekost heeft.
Volgende week zijn we op eigen reis. Dus dat bericht komt wat later.