We zijn inmiddels weer thuis. Thuis in Arnhem. Dit bericht type ik dan ook vanuit mijn eigen kamer achter mijn eigen computer.Nog heel even terug naar een week geleden. We vetrokken uit Cherbourg met nog drie dagen varen naar IJmuiden. De dag ervoor zaten we alleen op de kade na te denken, slapen of voor ons uit te staren. Het was de solobivak. Na altijd samen geweest te zijn, was het best wel een beetje saai. Tijd om eens te genieten van al die mooie avonturen die we hebben meegemaakt. Weet je nog?Het vertrek op 26 oktober, de stop op de werf in IJmuiden, de eerste buitenlandse stop in A Coruña, de eerste excursie naar Santiago de Compostella, vervolgens verder naar Tenerife met een uitwisseling en de Teide. Daarna door naar de Kaapverden met een rondrit, Sinterklaas en eerste (eigenlijk tweede) hutwissel. De eerste grote oversteek met de eerste scheepsovername …

Inmiddels liggen we alweer in Cherbourg, Frankrijk en over minder dan een week zijn we alweer thuis. Met nog drie vaardagen is de reis bijna tot zijn einde gekomen. Gelukkig gebeurt er nog steeds een hoop aan boord. Zoals in de keuken: 1 April, ik had keukendienst. Ik doe de deur open, de klink plakt aan alle kanten. Zouden mensen met iets plakkerigs bezig zijn geweest en het niet schoongemaakt hebben? Ik kwam de keuken binnen, lampknoppen afgeplakt, huh? Nou dat zal wel, misschien zijn ze stuk. Ik ga naar de wc: plakkerige bril en deurklinken. Arghhh, ik moest nodig. Snel schoonmaken dan maar. Wacht het is 1 april, er zullen wel wat grapjassen zijn. Eerst vermoede ik Sam en Pascal, maar die bleken van niets te weten. Die plakkerigheid bleek honing, die lichtknoppen bleken ook voor de grap zijn afgeplakt. We wilde havermout gaan maken, daarvoor hadden we melk …

Vanwege een groepsproces en technische problemen met het internet aan boord missen de blogjes van afgelopen paar weken. Dit blogje geeft in vogelvlucht weer wat er sinds de vrije tijd in Bermuda is gebeurd. Inmiddels zijn we al vertrokken van de Azoren en op weg naar IJmuiden, Nederland. De reis zit er bijna op. Terug naar Bermuda, het is alweer een paar weken geleden en ondertussen hebben we al heel veel (>2000) zeemijl afgelegd. Op Bermuda hadden we een PO plaatsbepaling zonder GPS. Dat hield in dat je met behulp van de zon je positie ging bepalen. Je maakte hiervoor een zonnewijzer en berekende de invalshoek van de zon. Daarnaast hield je bij wanneer de zon het hoogst aan de hemel stond. Aan de hand van deze gegevens kon je met wat wiskunde de positie bepalen. Ik zat er uiteindelijk 1° 26’ N en 0° 55’ W naast de echte …

Vandaag ben ik boodschappen gaan doen met twee andere leerlingen en natuurlijk Sam. Het groentehok was leeg en ook andere dingen begonnen op te raken. We moeten er weer zestien dagen mee doen tot de Azoren, dus we gingen met een busje naar de grote supermarkt. Gewoon zo eentje waar je ook de wekelijkse boodschappen mee doet. We maakten als eerste een lijstje voor de groenten en het fruit. Alles was duur, dus dat maakte het extra lastig (ter vergelijking: één appel kostte ongeveer 1,50 dollar). We liepen met het personeel mee naar de grote koelcellen. Eerst kregen we nog drie gratis dozen met slecht of matig fruit dat niet meer verkocht kon worden. De hoge standaarden hier bleken een meevaller voor ons. We gingen verder naar het goede fruit: ‘Doe maar twee dozen paprika’s, drie dozen courgettes, een doos komkommers, twee dozen appels, drie zakken uien (à 22,5 kg), …

De verdeling van de welvaart op Cuba door Annerijn, Silke, Thomas – eigen reis Cuba – februari 2019 Hoe beter mensen in hun behoeften kunnen voorzien met de middelen die in beperkte mate aanwezig zijn (tijd, goederen en diensten), hoe welvarender ze zijn. Tijdens onze eigen reis door Cuba hebben we ook gekeken naar de verdeling van de welvaart in het land, de invloed van toegang tot de CUC en wat de gevolgen zijn van de twee munteenheden. In deze blog leggen we uit hoe we de welvaart van een land bepalen en wat volgens ons een goede verdeling zou zijn. Daarna betrekken we de invloed van beide munteenheden erbij en noemen we de voordelen die je hebt als je je inkomen krijgt in CUC, dus als je in de toeristen sector werkt. Als laatste vergelijken we de welvaart zoals we die gezien hebben met de cijfers. Al onze bevindingen …

Inmiddels zijn we alweer op Bermuda en over een paar dagen gaan we alweer verder naar de Azoren. We hebben dit jaar heel erg veel geluk met het weer gehad. Maximaal windkracht 7 en dus nog lang geen storm. We merkten wel dat het schip weer even harder heen en weer ging, dat was even wennen. De eerste dag van het heftigere weer vloog er nog van alles door de salon, achter de bar viel er het nodige om en water koken in de waterkoker kon niet meer zonder dat je dat ding constant vasthoudt. Tijdens een schooldag was ik in de middag bezig met het schip. De wind kwam in vlagen en dus moesten we het zeil veel aanpassen. Eerst waren we bezig met zeil zetten, daarna nog in het kluivernet om het zeiltje van de buitenkluiver uit te pakken. Dat vond ik echt genieten. Het schip, hoe dat …

Het is de avond voor vertrek en we werden naar het middendek geroepen. Sam kwam met de mededeling waar we allemaal al op hoopten: ‘De scheepsovername is begonnen!’ Iedereen was zich aan het voorbereiden op zijn taak. Ik was vanaf nu één van de drie machinisten aan boord. De volgende ochtend zouden we vertrekken en dat betekent dus dat we die dag begonnen met het controleren van de machinekamer en in het bijzonder de motor. Wat doe je dan allemaal aan boord? Het antwoord is niet eenduidig, namelijk een hele boel. Voor het starten van de motor moet je het olie- en koelwaterniveau controleren. Als alles in orde was, gaf je het door aan de kapitein, wanneer zij (de kapitein van de scheepsovername was een zij) dat wilde kan je de motor starten. Daarvoor moet je de vetpomp (om de ruimte om schroefas af te dichten tegen water) en de …

Het is de laatste dag van de eigen reis (door Cuba) en we werden opgehaald door de bijboot van het Britse schip Pelican of London, want onze motor was stuk. We kwamen aan boord en hoorde dat we niet mochten douchen en wassen, want het zeewater is te vies voor de watermaker. De tassen moesten weer uitgepakt worden en daarna lag mijn bed nog twee dagen vol. Ik sliep, nu het nog kan, buiten in mijn hangmat. De volgende dag hadden we een speciale activiteit: een uitwisseling met het Duitse project aan boord van de Pelican of Londen. Een project van zes maanden vergelijkbaar met dat van School at Sea. Ik vond het erg leuk om aan boord van dat schip te zijn en daar te lunchen. We kletsten over de verschillen en overeenkomsten tussen deze twee projecten. Na de lunch konden we verder met school, want daar is binnenkort …