De eerste kennismaking met School at Sea

Dat ik nog afwist van School at Sea is misschien een klein wonder. De allereerste keer dat ik er iets van hoorde was op een tallship festival in Amsterdam. Ik vond het eerst niet zo boeiend, een half jaar op reis was, vond ik toen, niets voor mij. Dat jaren geleden, misschien zelfs in de zomer van groep 8 van de basisschool naar 1 vwo. Ik weet het niet precies, maar in elk geval wees mijn moeder erop omdat er technasium op het bord stond en ik ook op de technasium richting van mijn school zit. In de derde klas bedacht ik dat er zoiets was waarmee je in de bovenbouw iets met zeilen ging doen. Ik heb het opgezocht en kwam bij School at Sea terecht. Ik had eerst iets van wouw, later heb ik er nog heel lang over na gedacht of ik het aan kan. Ik heb in mezelf geloofd en heb besloten om de droom werkelijkheid te laten worden.

De informatieavond

14 december, de Brandaris, Amsterdam
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik voor het eerst in Amsterdam was voor School at Sea. Sterker nog, dat was nog in december 2017. Het was de infoavond over deze reis en daarmee ook gelijk de start van het avontuur. Ik kreeg een hoop informatie over de reis en natuurlijk de aanmelding. Na deze avond heb ik een paar keer alles doorgelezen en uiteindelijk besloten om eraan te beginnen: een motivatie schrijven. Dat was nog wel wat, want ik had geen idee wat eigenlijk een goede motivatie om meer te gaan was, maar uiteindelijk kwam het in me op: bij School at Sea leer ik vaardigheden die belangrijk zijn, maar ik op mijn eigen school niet kan ontwikkelen. (Zie hiervoor de over mij pagina op thomasatsea.nl). Nadat ook alle andere formuleren ingevuld en opgestuurd waren, kreeg ik de vraag of ik me wilde inschrijven voor de fondswerftraining. En die heb ik nodig, want ik heb 25 duizend euro nodig. Nu is inmiddels de training afgelopen en ik heb al een enorme ontwikkeling op gebied van zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid doorgemaakt. Het zou enorm jammer zijn als het avontuur hier stopt omdat ik het geld niet heb, kijk op sponsor mij!

De fondswerftraining

Bij de voorbereiding voor School at Sea hoort ook een sponsorwerftraining. Deze wordt gegeven door Brenda Sarbach.

De eerste training

28 januari, De IJsfontijn, Amsterdam
Inmiddels is het dan zover, de eerste fondswerftraining. Een leuk moment, want de uitdaging om 25 duizend euro op te halen, begint nu. Tegelijkertijd is het voor mij ook enorm spannend. Ik ontmoet alle toekomstige School at Sealeerlingen die ik mijn groep zitten. In 2017 was al een training voor de eerste groep. Zij zijn al druk bezig en wij beginnen net. De training ging, in tegenstelling tot wat ik dacht, niet zozeer over het vinden, bereiken en binnenhalen van sponsoren, maar meer over het verhogen van mijn zelfvertrouwen, zelfverzekerdheid en motivatie. Ook het beter kunnen omgaan met teleurstellingen is onderdeel van deze training. Een belangrijk deel is het schrijven van successen en de eerste week moesten dat er tien per dag zijn. De tweede week 20. In het begin waren 10 successen op een dag al een hele uitdaging, en als dat lukte, moesten het er twintig worden. We moesten ook buddy’s maken om deze successen te delen. Ik had al gelijk vanaf het begin een soort goede vriendschap met Elzelien (elzelienatsea.nl) en dus werden wij zo buddy’s. Dat betekende regelmatig even kletsen over wat we hadden bereikt. En verder moesten we elke dag de volgende zinnen een aantal keer opzeggen: Ik ben ik
Mijn doelen zijn mijn doelen
Mijn resultaten zijn mijn resultaten
Die heb ik gecreëerd
Die ben ik niet
Ik ben ik

De tweede training

11 februari, De IJsfontijn, Amsterdam
Na twee weken zagen we elkaar weer in Amsterdam. Inmiddels was ik via een vriend van een vriend van mij in de grote School at Sea 2018/2019 groep gekomen. Hij gaat ook mee en zo kwam ik erachter dat het je via via toch wel weer iemand kent die ook iets met School at Sea te maken heeft (gehad). Zo is er ook nog een nichtje van iemand met wie ik op vakantie was die nu op het schip zit. Dat vind ik mooi om te zien. Vanaf deze week moeten we voor de volgende vier weken, tot de volgende training, wel 30 successen op een dag opschrijven en natuurlijk weer delen. Na deze onderdompeling van successen ben ik een stuk vrolijker geworden en heb ik het idee veel meer bereikt te hebben dan ik van te voren eigenlijk dacht.

De derde training

11 maart, de Brandaris, Amsterdam
Nu na het selectieweekend weer terug op het schip de Brandaris. De laatste en afsluitende training. Deze dag kreeg ik mijn eigen coach. Zij gaat mij begeleiden met de sponsorwerving. Door een miscommunicatie was er nog maar één coach aanwezig. Ik werd samen met Andrea en Thijs aan Gemma gekoppeld. Officieel zijn de buddy’s nu afgelopen, maar ik heb met Elzelien afgesproken nog lekker contact met elkaar te houden over alles wat met School at Sea te maken heeft en meer. Ons idee is om diners te organiseren. Later hierover meer. Inmiddels heb ik alle tools in mij om het geldbedrag van 25 duizend euro binnen te halen. Kijk op de pagina sponsor mij! voor meer informatie over hoe u mij kunt helpen.

Het selectie weekend

3 en 4 maart, NDSM-werf, Amsterdam
En dan is het zover, het selectieweekend voor School at Sea. In december was het pas in maart en nu is het al weer twee weken geleden. Tijdens deze overnachting zaten we op een schip.

Tijdens het weekend werd er gekeken of we wel als persoon geschikt zijn om meet te gaan op het schip. Zo moesten we een aantal opdrachten doen om onze samenwerking te testen. Bijvoorbeeld zonder elkaar te mogen zien en zonder iets te mogen zeggen een dier kleien. Andere opdrachten waren dan weer vooral geschikt om naar iemands leiderschap te kijken. Zo moesten we allemaal, behalve de eerste in de rij, geblinddoekt een parkoers afleggen. Iedereen moet erin vertrouwen dat de eerste in de rij de juiste aanwijzingen geeft en erop let dat iedereen goed gaat. Bij de tweede keer moest ook de eerste een blinddoek om. We moesten allemaal op gevoel dezelfde route afleggen. Dit was wel lastig, maar het ging allemaal best soepel. Iedereen gaf netjes door waar een opstapje of afstapje was zodat ik als laatste in de rij niet ben gevallen. Ook het corvee moesten we doen. Ik was ingedeeld voor de avond afwasdienst, maar ook de chocomel opwarmen en de chips regelen hoorde daarbij. De chips, dat was nog iets. Tijdens het de avond die we zelf mochten indelen, hebben we veel geweerwolfd, er waren wel chips, maar geen schalen. Aan mij de taak om daar iets op te verzinnen dat de zakken niet nodig waren. Ik had bedacht om overschaken te gebruik om de chips erin te stoppen. Dat is ook iets waar ze naar gekeken hebben, hoe handig ben je als groep met iets oplossen. Daar waren dan ook weer een aantal opdrachten met een bal bij. Iedereen moest die aangeraakt hebben. Dat moest allemaal zo snel mogelijk, we hebben een record van 0.60 seconden. Ik vond het een leuk en gezellig weekend.

Andere activiteiten

• Ik heb contact kunnen leggen met Henny Kromhout. Hij gaat mij helpen met het vinden van sponsoren, vooral de bedrijven. Ik heb daarvoor een keer met hem afgesproken.
• Zodra ik zeker weet dat ik mee ga, krijg ik een interview van Jesse Reith van De Gelderlander.
• Deze website is gemaakt in samenwerking met Niels Damen
• Ik heb door voor de klas te oefenen een stuk zekerder gevoel bij mijn korte pitch. Deze pitch is bedoeld om de aandacht te trekken om meer over mijn School at Sea te horen

Volg deze blog voor de laatste ontwikkelingen in de voorbereidingen op School at Sea 2018/2019 en later tijdens mijn reis. Deel deze website met iedereen en sponsor mij!