Inmiddels zijn we alweer op Bermuda en over een paar dagen gaan we alweer verder naar de Azoren.
We hebben dit jaar heel erg veel geluk met het weer gehad. Maximaal windkracht 7 en dus nog lang geen storm. We merkten wel dat het schip weer even harder heen en weer ging, dat was even wennen. De eerste dag van het heftigere weer vloog er nog van alles door de salon, achter de bar viel er het nodige om en water koken in de waterkoker kon niet meer zonder dat je dat ding constant vasthoudt.
Tijdens een schooldag was ik in de middag bezig met het schip. De wind kwam in vlagen en dus moesten we het zeil veel aanpassen. Eerst waren we bezig met zeil zetten, daarna nog in het kluivernet om het zeiltje van de buitenkluiver uit te pakken. Dat vond ik echt genieten. Het schip, hoe dat heen en weer gaat, door het water snijdt, maar ook gewoon weer omhoog geduwd wordt. Na het zeiltje uitpakken konden we verder met het zetten van het zeil. In vijf minuten hebben we één zeil twee keer gezet en een keer weggehaald. Dat was flink trekken, maar de eeltlagen die ik tegenwoordig heb, kunnen dat wel aan. Uiteindelijk was ik in totaal drie uur bezig met het schip, terwijl ik eigenlijk gewoon een doodnormale schooldag dacht te hebben.
Na in totaal zo’n 12 dagen varen tussen Cuba en Bermuda kwamen we aan. Ik stond in de keuken, maar toen ik bovenkwam, was het uitzicht om van te genieten. Blauw water, prachtige baai, zon en mooie natuur. Uiteindelijk kwamen we bij de kade en hebben we aangelegd. Ik kon weer verder in de keuken.
Daarna nog een dag vrije tijd zoals we die wel vaker hadden. We zijn naar de hoofdstad Hamilton gegaan, daar hebben we, zoals gebruikelijk, gebeld, inkopen gedaan en lekker rondgelopen. ’s Avonds had ik bijna een kreeft van 80 dollar gekocht als diner, maar die was er gelukkig of helaas niet (net hoe je het bekijkt). Een geslaagde dag op Bermuda en nu weer aan school.
(Afbeelding is van een van de andere deelnemers).